Bêste sayings yn 'e ferhalen fan Poesjkin

Fairy tale - is dat net allinnich helpt te ûntwikkeljen in bern syn ferbylding, mar ek te wreidzjen syn ynderlike wrâld, om it in heldere, leuke en fol aventoer. Mei tank oan harren, de bern leare it begripen fan goed en kwea, dogge in winsk om wurden te ferlykjen mei jo favorite held.

Elts ferhaal is meastal foarôfgean spreuken. Yn it wurk fan Poesjkin, se binne ek oanwêzich.

It konsept fan sayings

Sûnt de ferhalen binne bern fan folkskunde, dan is de oanpak fan harren ferhaal moat wêze passend. De bern luts omtinken oan in ferhaal, is it nedich om te intrigue en belangstelling. Dat is wêrom de Russyske fertellers brûkte de saneamde siswizen, dêr't foarôfgean it begjin fan it ferhaal.

Yngong oan it mearke is net besibbe oan syn ynhâld, mar tagelyk mei útlis wêr't of mei wa't dingen barre. Bygelyks, "Der ienris wie in kening", "Yn in bepaalde keninkryk, tridesyatom State" en oaren. Ek sizzen soe wêze de ein fan it ferhaal, lykas as summing de eveneminten en praten oer de ferhaleferteller.

Sayings yn 'e ferhalen fan Poesjkin is net tafallich, om't er ús dit soarte fan folkloare en bekend sûnt jeugd tanksij syn nanny - Davey Rodionovna.

Poesjkin tale

By it hert fan 'e dichter lie Tales Russysk folksferhalen, dat hy wie tige wiis om te harkjen nei en rekord. Bygelyks, yn 'e plot fan it ferhaal fan Balde, skreaun yn Boldino lângoed, leit in ferhaal, hearde en fêstlein yn it doarp fan de hillige Michaël.

Net allinne de Russyske mearke beynfloede it wurk fan de dichter. De ynhâld fan 'Ferhaal fan' e Fisker en de Vis, "" skreaun út "mei de tradysje fan 'e Dútske folkloare, en it ferhaal' fan 'e Deade Prinses" is te fergelykjen mei it wurk fan' e bruorren Grimm Snow White.

"Legend fan de Arabyske astrolooch" waard de oanset foar de oprjochting fan 'Ferhaal fan de gouden haan ". Wittende hoe't de folkskunde, kinne wy konkludearje dat de spreuken yn 'e ferhalen fan Poesjkin is net tafallich.

"It Ferhaal fan 'e gouden haan"

It is ynstruktive fersen eksposysje fan de âlde leginde leart bern dy't jo nedich ha om te hâlden dat belofte. Sayings yn Poesjkin syn mearkes, foarbylden dêrfan binne oanwêzich by sawol it begjin en de ein fan syn wurk, bring har âldens-âlde techniken fan fertellers.

Yn it begjin se wurde oanlutsen foar it ferhaal. Yn "It Ferhaal fan 'e gouden haan" de yngong lêst: "Yn it keninkryk fan Far Far Away, de glorieuze kening Dadon, hie wenne yn tridesyatom steat." Dizze metoade wurdt fêststeld yn de mearderheid fan de fertellers, wat oanjout syn relevânsje en effektiviteit.

Sayings yn Poesjkin syn mearkes, foarbylden dêrfan is te finen oan 'e ein fan it wurk, lykas dúdlik ferwurde yn it ferhaal: "Tale lizze, dus it hint, goede fellows in les."

Yn bepaalde wearde "Epilogue" yn dit foarbyld is it mear te ferlykjen mei in konklúzje nei learsume fabel. Yn in sin, dat wurk fan Poesjkin is echt mear as in weardefolle les.

'Ferhaal fan tsaar Saltan "," Ruslan en Ljoedmila "

It begryp "spreuken" yn Poesjkin syn mearke fan tsaar Saltan krije twa ynliedende rigels fan de jûn trije susters tichtby in finster. Dêrnei, it ferhaal kin gean op eltse rigel, mar de intrigue der al stiet, wurdt no allinnich hoege te ûntwikkeljen. Nei sa'n skynber gewoan begjin fan 'e dichter ûntstiet in wier immersive ferhaal dêr't bern ûnderfine it aventoer en folgje harren helden dy't risiko en gefaar en teloarstelling, en eangst fan it ferliezen fan in dierbere. Dochs se stean in lokkich ein.

Krekt as by de measte folkloare, spreuken yn 'e ferhalen fan Poesjkin oan' e ein fan 'e ferheljende koart en koarte: "Ik wie dêr, huning, bier dronken," en de ein fan' e sin hinget ôf fan de ferteller hat in snor of net.

It gedicht "Ruslan en Ludmila" is gâns oars as de skriuwer fan mearkes, sûnt de yngong yn dit gefal hiel lang en detaillearre, al is it net ta de ynhâld fan dat hat neat te dwaan.

Meastal sayings yn 'e ferhalen fan Poesjkin passe yn de 2-4 line, as der in apart gedicht, better bekend as "De griene iik." Telling him oer it toaniel, de dichter ûntstiet in fassinearjende wrâld yn dêr't elts bern wol krije dêr.

Saying de earste en de lêste haadstikken fan dit gedicht binne deselde wurden. "Gefallen fan ferfleine dagen, âlde leginden" Sa, Poesjkin as it is net de skriuwer, mar allinne pereskazchikom foarfallen dy't barde yn de âldheid en hawwe komme del nei ús tiid yn 'e foarm fan leginden.